Ik kon opgerold in de oorfauteuil bij mijn ouders urenlang lezen en wegdromen.
De helden, prinsen en prinsessen die al het kwaad wisten te overwinnen en aan het einde een lang en gelukkig leven bereikten. En de boze heks, de alles verslindende wolf, de jaloerse stiefmoeder die uiteindelijk werden verslagen.
Het echte leven
Het leven lijkt zeer zeker niet op een sprookje, tenminste die van mij niet. Er zijn heel wat boze wolven, tovenaars en heksen langs gekomen. Oftewel ziektes, angsten,teleurstellingen en wanhoop. Toch kan ik zeggen dat ik over het geheel genomen echt blij kan zijn. Ondanks die nare periodes of moet ik zeggen DANKZIJ die periodes?!
Veel mensen kampen met problemen zoals somberheid, angst, onzekerheid, pijn of twijfels. Ze hebben het idee dat deze klachten overwonnen moeten worden om ècht gelukkig te kunnen zijn. Vervolgens gaan ze op zoek naar de sleutel voor een happy end.
Als volwassen neuzen we in boeken, gaan naar workshops en volgen webinars die ons een gelukkig leven beloven.Voor ons gevoel zijn we goed bezig, er ontstaat een lichte euforie….tot het moment dat er weer een boze heks of gemene wolf ons leven binnenkomt oftewel weer pech en ellende.
We gaan vermijden, vechten of we worden totaal lam geslagen. We vervallen in oude patronen en het gevecht begint opnieuw. Na de eerste shock, knock-out geslagen op de grond, krabbelen we overeind en gaan wederom krampachtig op zoek.
Vertrouwen of angst
De helden in het sprookje bereiken misschien een happy end, omdat ze vertrouwen, hoop houden en offers durven te brengen. Degene die verliezen in het sprookje zijn aan het vechten, laten zich leiden door angst en willen beheersen.
Door psychische of lichamelijke pijn te vermijden, leef je maar een half leven. Deze krampachtige pogingen versterken op den duur juist het psychische leed. Het gaat uiteindelijk om aanvaarding van psychisch leed een het vergroten van psychologische flexibiliteit door onder anderen vertouwen, moed en acceptatie.
Ook in het echte leven hebben we de keuze hoe om te gaan met problemen. We hebben niet altijd invloed welke problemen op ons pad komen. Traumatische gebeurtenissen, genetische kwetsbaarheden etc. daar vragen we niet om. Maar we hebben wel een keuze hoe we uiteindelijk met deze situaties om gaan.
Terugkijkend op mijn leven zijn de crisisperiodes de momenten geweest waarin ik mezelf echt heb leren kennen en ben gegroeid als mens. Aanvaarding dat deze momenten bij het leven horen is denk ik de belangrijkste les die ik heb mogen leren. Ik ben dan wel geen prinses en mijn leven is geen sprookje, maar ik ken genoeg magische momenten
Magische groet,
Esther